چارلز هارد تاونز فیزیکدان آمریکای بود که در مورد لیزرو میزر تحقیقات بسیار داشت. چارلز تونز در سال ۱۹۶۴ به همراه با الکساندر میخایلوویچ پروخورف و نیکولای گنادیویچ پاسوف جایزه نوبل فیزیک را در یافت نمود.

چارلز هارد تاونز منتخب جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۶۴ میلادی و مخترع لیزر در سن ۹۹ سالگی درگذشت.

چارلز تاونز یکی از برندگان جایزه نوبل فیزیک و استاد دانشگاه کالیفرنیا در این ایالت درگذشت. در سال ۱۹۵۱ و زمانی که در پارکی در واشنگتن نشسته بود ایده ساخت لیزر به ذهن او خطور کرد. این ایده باعث ساخت دستگاهی در سال ۱۹۵۴ به نام Maser شد تا با کمک این دستگاه بتواند امواج مایکرو را از طریق گسیل پرتوهای متمرکز تقویت کند.

در سال ۱۹۵۸ یعنی چهار سال بعد، تاونز به همراه آرتور شاولو، برادر همسرش، نمونه دیگری از این دستگاه را ساختند که می توانست به جای امواج پر انرژی مایکرو، پرتوهای نور عادی را متمرکز و تقویت کند تا در نهایت این اختراع از سوی لابراتور بل به عنوان «لیزر» ثبت شد.

در سال 1960 میلادی، دانشمندی با نام «تئودو میمن» اولین کسی بود که لیزر واقعی را به نمایش گذاشت اما چهار سال بعد تاونز توانست جایزه نوبل فیزیک را همراه با دو دانشمند روسی به نام های «الکساندر پروخوروف» و «نیکولای باسوف» که طرح ساخت Maser را پیشنهاد کرده بودند را از آن خود کند.

از دیگر فعالیت هایی که در کارنامه تاونز درج شده می توان به استفاده از Maser و لیزرها در ستاره شناسی اشاره کرد. او با کمک همکارانش به اولین شخصی نام گرفت که مولکول های پیچیده را در فضای ستاره ای مشاهده کرد.